• تلفن 041-4115
  • ایمیل info@Drtechnic.com

نحوه عملکرد سیستم رادیاتور قرنیزی

سیستم رادیاتور قرنیزی از جمله وسایل گرمایشی تمام آبی می باشد که تامین آب گرم آن از طرق مختلفی مانند موتور خانه مرکزی ، پکیج ، آبگرمکن های خورشیدی و … امکان پذیر می باشد .

 

در لوله کشی ساختمان بهتر است از سیستم کلکتوری استفاده شود و محل قرار گیری کلکتور به نحوی انتخاب گردد که در تمامی خطوط رادیاتور طراحی شده افت فشار تقریبا یکسانی داشته باشیم و نیز متراژ لوله کمتری استفاده گردد. لوله های استفاده شده باید ازلوله های پنج لایه ۱۶ میلی متری باشد. لوله کشی به نحوی باید صورت گیرد که استارتهای رادیاتور که از کف بیرون می آیند از ابتدای دیوار ۱۵ سانتی متر و از دیوار پشتی حدود یک سانتی متر فاصله داشته باشند. تعداد استارتها با توجه به موقعیت ساختمان (نوع مصالح   به کار رفته، موقعیت جغرافیایی و میزان رطوبت منطقه آب و هوایی) و متراژ ساختمان زیر نظر کارشناسان فنی شرکتهای تولید کننده و با استفاده از نرم افزارهای مربوطه h مشخص می گردد.

 

در رادیاتور قرنیزی، آب از طریق لوله های پنج لایه به رادیاتور قرنیزی می رسد و در رادیاتور قرنیزی آب گرم به سمت سیستم گرم کننده آب جهت تامین مجدد دمای مورد نیاز هدایت می گردد.

 

 

 

 

 

 

 

 

در رادیاتورهای قرنیزی شعله گستر هوا از فضایی که بین رادیاتور و سینی پشتی در نظر گرفته شده عبور می کندو گرم می شود و پس از گرم شدن هوا به صورت طبیعی به سمت بالا جریان پیدا می کند و این پروسه موجب گرمایش ساختمان می گردد. و این امر باعث حرکت طبیعی هوا در فضای ساختمان می گردد. در این سیستم با نصب کانوکتور بر روی رادیاتور گردش طبیعی هوا در فضای ساختمان بیشتر می گردد و راندمان حرارتی رادیاتور قرنیزی را تاحدود ۳۰ درصد افزایش می دهد. از آنجایی که گرمایش از پایین ترین نقطه صورت می گیرد و تمام ساختمان همزمان و به صورت یکنواخت گرم می شود ؛  مدت زمان بین شروع پروسه تا رسیدن به دمای مطلوب در ساختمان کاهش می یابد و این امر باعث کم شدن مصرف انرژی نسبت به سایر وسایل گرمایشی می گردد.

 

 

 

 

 

 

 

روش اجرایی رادیاتور قرنیزی :

نحوه تعیین و محاسبه رادیاتور قرنیزی به موقعیت ساختمان ، محیط آب و هوایی که ساختمان در آن قرار دارد و نوع مصالح ساختمانی که در ساخت استفاده شده است بستگی دارد. پس از محاسبه بار گرمایشی ساختمان با استفاده از نرم های روز توسط کارشناس مربوطه متراژ بهینه رادیاتور قرنیزی  مشخص می گردد . با توجه به دیوارهایی که رادیاتور بر روی آن نصب می گردد طول یک خط از رادیاتور تعیین می گردد. توزیع رادیاتور قرنیزی در ساختمان طوری صورت می گیرد که افت اصطکاکی در تمامی خطوط با تلرانس کمی یکسان باشد و اختلاف دمای آب ورودی با دمای آب خروجی زیاد نباشد.

 در واقع از آنجائیکه افت فشار بر حسب طول معادل رادیاتور تعیین می گردد باید برای تمام خطوط رادیاتور قرنیزی طول معادل یکسانی در نظر گرفته شود. اگر از یک استارت برای بیش از یک متراژ مشخص رادیاتور قرنیزی استفاده گردد، ما شاهد بازدهی مطلوبی نخواهیم بود لذا برای آنکه رادیاتور قرنیزی حداکثر توان حرارتی خود را داشته باشند و منطبق با نتایج آزمایشگاهی بتوانند حرارت خود را منتشر کند باید تمامی نکات فوق رعایت گردد. اگر طول رادیاتور بیش از متراژ مطلوب باشد اختلاف دمای آب ورودی و خروجی رادیاتور زیاد می شود که منجر به کاهش اختلاف میانگین آنها با دمای مرجع (دمای اتاق) می گردد که این امرمنجر به کاهش بازده حرارتی رادیاتور قرنیزی می گردد.

 

دیدگاه بگذارید

Be the First to Comment!

avatar
  Subscribe  
Notify of